„Badania naukowe nad skutecznością terapii poznawczo-behawioralnej sprawiły, że obecnie jest ona najlepiej udokumentowaną formą leczenia metodami psychologicznymi i znajduje się w algorytmach postępowania terapeutycznego w leczeniu zaburzeń lękowych, afektywnych, schizofrenii, zaburzeń odżywiania, uzależnień i zaburzeń osobowości.”

Psychiatria w Praktyce Klinicznej 2009; 2, 3: 146–155

Czym jest psychoterapia poznawczo – behawioralna?

Psychoterapia to nic innego, jak zastosowanie metod, które mają łagodzące lub lecznicze oddziaływanie w różnych grupach problemów (trudne sytuacje życiowe, wszelkie zaburzenia psychiczne, zaburzenia emocjonalne lub zaburzenia zachowania).

Jaki jest cel psychoterapii poznawczo – behawioralnej?

Celem jest osiągnięcie skutecznej poprawy jakości życia pacjenta, poprzez modyfikacje myślenia i systemu przekonań.

Jak długo trwa psychoterapia poznawczo – behawioralna?

Ilość spotkań spotkań zależy od indywidualnych potrzeb i oczekiwań – dla osiągnięcia zadawalających rezultatów, średnio jest to od kilku do kilkunastu miesięcy. Należy jednak pamiętać, że jest to jedynie wartość orientacyjna, a długość terapii może ulec zmianie.

Jak w praktyce wygląda psychoterapia poznawczo – behawioralna?

Wszystko odbywa się w życzliwej atmosferze. Na początku psychoterapeuta wspólnie z pacjentem, ustala cele i przebieg terapii. W trakcie kolejnych spotkań, terapeuta stosuje różne techniki i metody terapeutyczne, aby rozwiązać istniejące problemy lub osiągnąć założone cele.

Ważnym elementem procesu terapeutycznego jest również testowanie nowej wiedzy i umiejętności przez pacjenta między sesjami.

Do przykładowych technik należą m.in.:

• dialog sokratejski: terapeuta poprzez zadawanie odpowiednich pytań, umożliwia pacjentowi samodzielne wyłapanie jego zniekształceń myślowych,
• zapisywanie myśli: uwzględnia systematyczne zapisywanie pewnych myśli oraz ich analizę analizę w celu nauczenia samodzielnego identyfikowania błędów i zniekształceń w myśleniu,
• ekspozycja: celowe narażanie się na przedmiot lęku w kontrolowanych warunkach w zakresie uzgodnionym z terapeutą,
• eksperyment behawioralny: eksperymenty behawioralne stanowią zaplanowaną aktywność pacjenta opartą na eksperymentowaniu (próbowaniu, sprawdzaniu, szukaniu dowodów) lub obserwacji, aby pomóc w tworzeniu i sprawdzaniu „teorii” (tzn. przekonań pacjenta) poprzez pozyskiwanie danych z doświadczenia,
• zadania domowe: terapeuta i pacjent wspólnie ustalają zadania domowe, które mają na celu weryfikować posiadane przez pacjenta przekonania,

W jakich grupach problemów psychoterapia poznawczo-behawioralna może pomóc?

• Depresa
• PTSD
• Zaburzenia lękowe
• Zaburzenia lękowe z napadami paniki
• Agorafobia
• Fobia społeczna
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
• Zaburzenia zachowania
• Zaburzenia osobowości
• Problemy w związku i rodzinie
• Patologiczny hazard
• Powikłana żałoba

Innymi słowy szczególnie zapraszam jeżeli:

• odczuwasz smutek i przygnębienie,
• doświadczasz ciągłego stresu,
• odczuwasz lęk,
• spotkałeś się z trudną sytuacją
  (np. utrata pracy, choroba, strata bliskiej osoby…)
• masz trudności w związku, których nie potrafisz rozwiązać,
• masz trudności w relacjach z innymi ludźmi,
• masz trudności w pracy,
• doświadczasz częstych zmian nastroju,
• wystąpiła u Ciebie zmiana apetytu,
• wystąpiły u Ciebie problemy ze snem,
• jesteś przed ważnymi wyborami życiowymi
  (np. kierunek studiów, nowa praca),
• zależy Ci na własnym rozwoju
  (np. chciałbyś lepiej wykorzystywać swój czas),
• chciałbyś lepiej dogadywać się z innymi,
• chciałbyś lepiej zrozumieć swoje emocje oraz ich źródła.